Elke dag wordt wat korter.
Elke dag wordt het een beetje donkerder.
Elke dag een beetje meer nacht.
In de donkerte van die nachten
ontsteken we elke week een kaars meer
tot we de krans rond zijn
en er weer genoeg licht en warmte zal zijn
om Hem een thuis te geven.
Als je merkt
dat duisternis en kilte
ook in en rond mensen
voelbaar zijn,
wordt het verlangen groot
naar ‘anders’ en ‘beter’
– wacht niet af –
Als je warmte uitstraalt,
langzaam weer mens wordt,
meer mens met
de ongeziene mens,
dan is er groeiend licht,
dan is er hoop,
dan wordt het Advent…