Het woord van de Heer kwam tot Jeremia:
Ga naar het huis van de Heer en verkondig daar in de poort deze boodschap: Luister naar het woord
van de Heer, mannen van Juda, die door deze poort gaat om u voor Hem neer te buigen.
Dit zegt de Heer van de machten, Israëls God: Beter uw leven, dan laat Ik u wonen op deze plaats.
Vertrouw niet op de valse leus: 'Dit is de tempel van de Heer, de tempel van de Heer, de tempel van de Heer!'
Maar beter uw leven, behandel elkaar rechtvaardig,
verdruk geen vreemdeling, weduwe of wees, vergiet geen onschuldig bloed op deze plaats en loop niet achter andere goden aan, tot uw eigen verderf.
Dan laat Ik u wonen op deze plaats, in het land dat Ik aan uw voorvaderen gegeven heb voor altijd.
Maar gij vertrouwt op valse, waardeloze leuzen.
Gij steelt, gij moordt, ge pleegt echtbreuk, ge zweert vals, ge offert aan de baals en loopt achter andere goden aan, die gij nooit hebt gekend.
En dan durft ge in dit huis dat mijn naam draagt nog voor mij verschijnen en zeggen:
'We zijn veilig!' Maar ondertussen blijft ge al die wandaden bedrijven.
Is het huis dat mijn naam draagt, in uw ogen soms een rovershol?
In mijn ogen beslist niet ‑ godsspraak van de Heer‑.
Mijn ziel verlangt en hunkert naar uw heiligdom.
Mijn hart en heel mijn wezen
gaan juichend uit naar U, de God die leeft.
Want zelfs de mussen vinden wel een schuilplaats,
de zwaluwen een nestje voor hun broed;
voor mij is dat uw altaar, Heer der hemelmachten,
mijn koning en mijn God!
Gelukkig zij, die wonen in uw huis, o Heer,
die U daar altijd mogen prijzen;
gelukkig die op U mag steunen;
hij zal zijn weg vervolgen met hernieuwde kracht.
Voor mij is één dag in uw voorhof beter
dan elders duizend dagen.
Veel liever sta ik op de drempel van Gods huis
dan dat ik gast ben in de tent van zondaars.
In die tijd hield Jezus de menigte deze voor: 'Het Rijk der hemelen gelijkt op een man die op zijn akker goed zaad had gezaaid;
maar terwijl de mensen sliepen, kwam zijn vijand, zaaide onkruid tussen de tarwe en ging heen.
Toen de halmen opgeschoten waren en vrucht hadden gezet, was ook het onkruid te zien.
Nu gingen de knechten naar hun meester en zeiden hem: Heer, ge hebt toch goed zaad op uw akker gezaaid? Hoe komt het dan dat er onkruid op staat?
Hij antwoordde hun: Dat is het werk van een vijand. De knechten zeiden tot hem: Wilt ge dan dat we het bijeengaren?
Maar hij zei: Neen, ik ben bang dat ge, wanneer ge het onkruid bijeengaart, de tarwe mee uittrekt.
Laat beide samen opgroeien tot de oogst, en met de oogsttijd zal ik maaiers zeggen: Haalt eerst het onkruid bijeen en bindt het in bussels om te verbranden; maar slaat de tarwe op in mijn schuur.'
Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling & vernieuwingen
Om de bijbellezingen iedere morgen in Uw mailbox te ontvangen, kunt u zich hier inschrijven : dagelijksevangelie.org
